ÇEKİRGE İLAÇLAMA
    Çekirge sıcak bölgelerde yaşayan, tarla su ve çayırlık alanlarda çok görülen bir haşeredir. Çekirgenin arka bacakları uzun ve sıçrayıcı özelliğe sahiptir. Çekirgeler ekinler için zararlı bir haşeredir. Çekirgenin ömrü ortalama 4 aydır. Çekirge çeşitleri; Tarla,

İtalyan, Mısır, Afrika göçmen, yeşil, değnek çekirgeler en çok bilinen türleridir.Çekirgeler düz kanatlılar grubunda yer alır. Ağız parçaları kesme ve çiğneme özelliğine sahiptir. Hayvani ve bitkisel ürünlerle beslenirler. Çekirgelerin baş yapıları uzundur. Kafalarının iki yanında iki petekgöz bulunur, alın kısımlarında ise 3 basit göz vardır. Yine baş kısımlarında bir çift anten vardır. Bu antenler koku ve titreşimleri almak içindir. Antenlerin üzerinde duyarlı kıllar bulunur. 

    Çekirgenin kanatları göğüsün son iki halkasında bulunur. Çekirgenin toplamda 6 bacağı vardır. Öndeki 4 tanesini yürümek için son iki tanesini zıplamak için kullanırlar. Bitkiden bitkiye sıçrayarak beslenirler. Çekirgenin karnının iki tarafında zardan oluşan bir çift işitme organı bulunur. Dişi olan çekirgelerin karınlarının uç noktasında yumurtlama borusu vardır. Erkekçekirgelerin bu bölümünde ise ses çıkarma organı bulunur. Bazı erkekler ise kanatlarını birbirlerine sürterek dişilerini, çağırırlar. Çekirgelerin yiyecekleri azalırsa toplu halde çok uzun mesafeler aşarak 2000-2500km göç ederler. Çekirge salgını bitkilerde büyük zararlara yol açar. Kondukları alanları birkaç dakika içerisinde çöle çevirebilirler. Aradıkları yiyecekleri bulamazlarsa yünlü elbiselere,  pamuklara, korkuluklara, ahşap evlerin çatlak bölümlerine saldırırlar. Aç kalançekirgelerin Afrika'da çıplak çocukların üzerine saldırıp kemirdikleri görülmüştür. Saatte 16km hızla uçabilen çekirgeler bir uçuşla havada 12 saat kalabilirler. Memleket sorunu haline gelençekirgeler radarla görülerek, uçakla havadan ilaç püskürtme yöntemi ile yok edilebilir. Çekirgeile mücadele çekirge yumurtadan çıkmadan yapılırsa etkili sonuç alınır. Afrika'da bazı köylüler kızartarak veya kurutarak yerler. 

    Çekirgeye ilkbahar ve sonbahar mevsimlerinde rastlanır. Sonbahar sonunda dişi çekirgeyumurtlama borusu ile toprağa delik açar, yaklaşık 70 adet pirinç tanesi kadar yumurtayı toprağa gömer. Çekirge ölmeden önceki son hafta 200 yumurta bırakır. Kış mevsimini toprak altında geçiren çekirge, ilkbahar ve yaz ayı başında sıcaklık 34 dereceye ulaştığında 11 gün içerisinde yumurtadan çıkar. Nimfa denilen yeni yavrular toprağı kazarak yüzeye ulaşırlar. Yeni çekirge yavruları 9mm boyunda olur.1 ay içerisinde deri değiştirme olayı bitmiş olur. Yeni yavrularda kanat bulunmaz, ikinci deri değişiminden sonra yavru çekirgelerin kanatları çıkmaya başlar. Birçok çekirge 4 aylık yaşamı süresince 5 defa deri değiştirir. Yavru çekirgeler iskeletleri oluşuncaya kadar kendisini bitki aralarında gizler. Genç olan çekirgeler kuş, arı, kurbağa ve yılanların yemi olurlar.

    Kimi vakit, çekirgelerin milyarlarcası, bir araya gelerek, pek uzaklara kadar giderler. Bunlar, önlerine ne çıkarsa, silip süpürür, kemirip mahvederler. Böyle bir çekirge salgınına uğrayan yerin ahalisi, ufuktan kapkara bir bulut halinde çekirgelerin geldiğini görünce, bunlara karşı savunmaya çalışır. Ancak, çok kez, başvurulan bütün çareler de boşa çıkar.

    Yumurtadan çıkan küçük çekirgeler, hemen hemen ne bulurlarsa, kemirip yemeye başlarlar, önlerindeki bitkiler tükendikçe, ötedekine, o da bitince, daha ötedekine saldırırlar. Böyle böyle, hızla ilerlemeye koyulurlar. Öyle ki, bunların milyarlarcası, koskoca bir ülkenin bütün ürününü pek kısa bir süre içinde büsbütün yok edebilirler. Yavrular, kanatları çıkınca, tıpkı arıların oğul vermesi gibi, kitle halinde, değişik yönlere doğru uçmaya başlarlar. Milyarlarca çekirgeden meydana gelen bu sürüler, kondukları yerde, işe yarar hiçbir şey bırakmazlar.

    Yiyecek cinsinden ne varsa, birkaç dakika içinde, hemen hepsini kemirir, silip süpürürler. Sıcak mevsimin son günleri yaklaşmışsa, dişi çekirgeler, buralara yumurtalarını da bırakırlar. Çok geçmeden de, kitleler halinde ölmeye başlarlar, öyle ki, bu çekirge ölüleri çok geniş alanları kaplar. Sıcağın etkisiyle, bu ölüler bozulur ve çok pis bir koku çıkarırlar. Bu yüzden de, bütün ülke ahalisinin sağlığını tehlikeye sokarlar.

    Yumurtalar, birkaç gün yağmur yağınca, hemen açılmaya başlar. Bundan dolayı da, birkaç yıl, üst üste kuraklık hüküm sürmüşse o yıllarda çekirge sürülerine pek rastlanmaz. Çekirge yumurtaları, elverişli koşulları buluncaya kadar, uzun süre, bozulmadan bekleyebilir. Bu yumurtalar, küreklerle toplanıp, büyük çukurlara doldurulur; üzerlerine gaz dökülerek yakılır, ya da, kaynar su dökülerek  toprağa gömülür.

    Birçok yerde, çekirge salgınına karşı, toprağın üzerine perdeler gerilir; bu perdelerin önüne de çukurlar kazılır. Böylece, perdeye çarpan çekirgelerin, çukurlara düşmesi sağlanır. Sonra da, çukurların içinde toplanan çekirgeler öldürülmeye çalışılır. Birçok yerlerde de, teneke çalıp, silâh atarak, büyük gürültüler çıkarılır. Böylece, çekirgeleri korkutup oradan kaçırmaya çalışılır. Ne var ki, çok kez, bütün bu tedbirler hiçbir sonuç vermez. Birçok ülkede, çekirge sürüleri, uçaklardan serpilen böcek öldürücü ilâçlarla, ortadan kaldırılmaya çalışılmaktadır.

    Çöllerde yaşayan kimi kabileler, iri çekirgeleri kızartıp, una bulayarak yerler.